Nase Jani
Burimi i këngës
Poetit Dritero Agolli ne 78 vjetor
Jam ulur tek burimi i këngës sate,
Mbush pëllëmbët, pi e s’kam të ngopur,
Ndjej në buzë, qumësht dallëndyshe,
Brenda gjoksit: brengë të pasosur...
Por, s’më lenë ta shuaj shpirtin e djegur,
Vjen një kalë, që s’hingëllin si kalë.
Vjen një cjap me brirë, zile e mjekër,
Një bilbil kërkon të pijë pa rradhë...
Pastaj rradhe-rradhe, njëmijë dasmorë,
Edhe gjiri i nuses bëhet krua,
Kërcen nuselala mbi një shkurre,
Grifshi-grifshën e puth ndënë ftua...
Mbi krahëdallëndyshe vijnë turistë,
Flasin njëzetë gjuhë e s’merren vesh,
Nga një gotë kristali mbajnë në dorë,
Shkel synë xixëllonja, pleshti qesh...
Tek Burimi i Këngës, zgjatin gotat:
“ Një dopio kampari, wiski, birrë...”
Ngre lart brirët dhe dredh mjekrën cjapi:
“Eh, të huajt s’e njohin hardhinë!....”
Sa herë hëna i jep faqen diellit,
Vijnë të gjithë te ky burim magji:
Lulet, njerëzit, kafshët, zogjtë e pyllit...
Pijnë,
dehen,
qajnë,
bëjnë dashuri...
No comments:
Post a Comment