Urime për Pelegrinin....

Urime, përshëndetje

Një nga revistat e rralla shqiptare...

Përshëndetje nga Dritëro Agolli Kryetar Nderi i Klubit të Shkrimtarëve Shqiptarë, në Botë “Drita”

Pelegrin, i themeluar dhe i drejtuar nga shkrimtari Nase Jani, është një nga revistat e rralla shqiptare, në mos e vetmja, letrare-kulturore me një format prej 200 faqesh. Ajo është ngjitur, shkallë-shkallë, duke mbajtur në shpinë një peshë frutash në rritje, të dala nga stinët letrare dhe artistike, jo vetëm të kopshteve të diasporës dhe të plantacioneve të Shqipërisë-nënë. Kështu, në veprimtarinë e saj, revista e shumë-çmuar “Pelegrin”, ka venë një gur në qemerin e madh të kulturës shqiptare edhe sikur ky gur të quhet modest. Por mua më pëlqejnë më shumë gurët modestë e të vërtetë, sesa gurët që shkëlqejnë artificialisht.

Pelegrini është një pemë që e ka mbajtur blerimin e fletëve në çdo stinë. I uroj që ta mbajë këtë blerim!

Tiranë, maj 2009

Përshëndetje nga Dr. Robert ELSIE

Gëzohem të shoh se revista “Pelegrin” ndihmon për të mbajtur ndezur flakën e kulturës shqiptare jashtë atdheut

Komuniteti i madh i emigrantëve shqiptare në Greqi ka qenë dhe është një faktor i rëndësishëm për ekonominë shqiptare dhe greke, por a është më shumë se kaq?

Klubi i Shkrimtarëve Shqiptarë “Drita” dëshmon se shqiptarët e Greqisë kanë edhe një jetë kulturore në gjuhën shqipe. Kjo ka rëndësi sot, kur shumë shqiptarë të Greqisë harrojnë rrënjat e tyre, kur fëmijët e tyre flasin vetëm greqisht. Gëzohem të shoh se revista “Pelegrin” ndihmon për të mbajtur ndezur flakën e kulturës shqiptare jashtë atdheut. Ju uroj suksese!.

Robert ELSIE

Maj, 2009

http://www.elsie.de

Një tribunë e shprehjes dhe lirisë së mendimit kulturor dhe artistik

Të nderuar lexues të Revistës “Pelegrin”

Është një kënaqësi e veçantë për mua që në këtë përvjetor të 5-të, të Revistës “Pelegrin”, organ i Klubit të nderuar të Shkrimtarëve “Drita”, t’ju dërgoj përshëndetjet e mija më të sinqerta, për mbarëvajtjen dhe jetëgjatësinë e saj në të ardhmen. Gjatë këtyre 5 vjetëve, kjo Revistë ka qenë një tribunë e shprehjes dhe lirisë së mendimit kulturor dhe artistik, për shumë personalitete të botës shqiptare, si brenda ashtu dhe jashtë kufijve të atdheut tonë të dashur. Shumë prej tyre, njëri prej të cilëve është dhe botuesi i kësaj Reviste, megjithëse jetojnë e punojnë në dhè të huaj, ku janë përballur me realitetet më të vështira të jetës së emigrantit, kanë ruajtur të paprekur në zemrat e tyre, dashurinë e pakufishme për Shqipërinë, atdheun tonë të shtrenjtë. Këtë dashuri ata e kanë hedhur edhe në faqet e kësaj Reviste, e cila ka qenë dhe vazhdon të mbetet, një dritare e hapur e mendimit të lirë intelektual.

Janë arsyet që përmenda më lart, ato që kanë sjellë në këtë Revistë, mendimet, vlerësimet dhe krijimet e autorëve si nga Evropa, ashtu edhe nga SHBA, Kanadaja dhe Australia e largët. Janë standardet e saj të larta, ato që kanë ndikuar edhe në vlerësimet më të mira të bëra nga UNESCO-s për këtë Revistë, në vitin 2004.

Ndaj dhe në këtë përvjetor, unë uroj redaksinë e Revistës, botuesin e saj dhe Klubin e Shkrimtarëve “Drita”, për suksese të mëtejshme, lexues sa më të shumtë dhe përhapje sa më të gjerë, në të gjitha hapësirat ku jetojnë shqiptarët.

Me respekt,

Dr. Alfred MOISIU

Tiranë, prill, 2009

Të dashur miq,

Kryesia e Akademisë Shqiptaro-Amerikane të Shkencave dhe Arteve në New York dhe redaksia e revistës “Dituria”, me rastin e pesëvjetorit të revistës “Pelegrini”, u përgëzojnë për sukseset që keni arritur. Ne e çmojmë shumë kontributin e revistës “Pelegrini” në bashkimin e forcave krijuese mbarë-shqiptare dhe në forcimin e ndjenjës së krenarisë kombëtare. Personalisht, u dërgoj falënderimet e mia më të mira, për kënaqësinë që kam ndjerë nga leximi i revistës “Pelegrini”. Uroj që duke kaluar vitet, ajo të bëhet më me shije, më e kërkuar dhe më e dashur për të gjithë ne.

Dr. Adem HARXHI

SHBA, Maj, 2009

Projekti “Pelegrin” dhe tri shtyllat e suksesit...

Ishte më pak se gjashtë vite më parë, kur Nase Jani, “m’u rrëfye” në një kafe të Athinës për projektin e tij që të botonte një periodik letrar. Ndërmarrja ishte tepër e guximshme dhe po aq me risk. Përvoja ime në fushën e botimeve më bënte skeptik dhe këtë skepticizëm ia shpreha edhe Nases; por brenda pak minutash, entuziazmi i tij më ishte ngjitur edhe mua.

Sot, kur Pelegrini po mbush pesë vite jetë, dhe është rritur e pjekur kaq shpejt, si në rastin e një fëmije gjenial që preokupon gjithë shkencëtarët e botës, çelësi i suksesit të kësaj reviste të dashur, mendoj se gjendet vetëm tek një cilësi që përgjithësisht e kanë njerëzit e mirë: përkushtimi. Përkushtimi pa marrë parasysh asnjë sakrificë e privacion, asnjë vështirësi e pengesë.

Është fat që në hapësirën shqiptare ekzistojnë njerëz kaq të përkushtuar sa Nasja, pse këta njerëz mbartin në qenien dhe veprimin e tyre atë mesazh shpresëdhënës për të cilin ka nevojë shumëkush. Atë mesazh që shërben si nxitje dhe pikënisje për gjëra të vyera, të cilat rriten në progresion gjeometrik.

Por ky përkushtim personal i Nases do të ishte gjysmak pa mbështetjen dhe kontributin e familjes së tij, që ka sakrifikuar po aq sa Nasja në gjithë këto vite. Që në momentet shumë të vështira jo vetëm nuk është thyer, por ka ndihmuar edhe vetë Nasen që të mbahet në këmbë e t’i përgjigjet sfidës me sfidë.

E përsëri këto do të ishin të pamjaftueshme, nëse Nases nuk do t’i bashkoheshin edhe “pelegrinë” të tjerë, në rrugën e vështirë drejt “Mekës” së letërsisë. Ata dhjetëra burra e gra, djem e vajza, nga gjithë anët e botës, ku janë shpërndarë bijtë e shqipes, nga gjithë hapësira shqiptare, ku mendohet, flitet e shkruhet shqip.

Këto mendoj se janë tri shtyllat që mbajnë në këmbë “Projektin Pelegrin”, i cili tashmë nuk i përket vetëm një njeriu, nuk i përket vetëm një bashkësie, por ka marrë përmasa universale dhe që me cilësinë e vlerave që amplifikon, bëhet një pjesë tepër e vyer e mbarë kulturës shqiptare, në këto dekada të vështira për mbijetesën shpirtërore.

Robert GORO

Athinë, Maj, 2009

Nga Franca

Claude Chatron-Colliet

Cher Nase Jani et l'équipe du Pellegrin,

En ce jour du 6 mai 2009, j'ai eu la grande émotion de recevoir de Grèce la revue dans laquelle vous avez choisi trois de mes poésies afin de les publier dans votre Magazine International. Je ne saurai vous dire l'émotion que j'ai ressentit lors de cette lecture, de l'excellente traduction de Vasil Qesari, ainsi que du travail réalisé pour la mise en page aussi bien sur le recueil que sur le site. J'ai beaucoup de fierté à faire partie de vos auteurs et suis très honorée des quatre pages que vous m'avez consacrées. Je vous souhaite aux travers de mes simples mots, la réussite et je félicite l'ensemble des écrivains qui font parti de cet ouvrage de grande qualité et d'une grande profondeur culturelle.

Je vous envoie mes vœux les plus chers de réussite.

Claude Chatron-Colliet

Poète – Ecrivaine

I dashur Nase Jani dhe ekipi i “Pelegrin” -it

Sot, më 6 maj 2009, kam ndjerë një emocion të madh duke marrë nga Greqia revistën në të cilën ju keni publikuar tri nga poezitë e mia. Unë nuk gjej fjalë për t’iu shprehur emocionin që kam ndjerë kur i pashë ato, të përkthyera shkëlqyeshëm nga Vasil Qesari e po ashtu për punën e bërë për paraqitjen e tyre, si në revistë ashtu edhe në sitin tuaj në internet. Unë ndjehem tepër krenare të ndodhem në një radhë me autorë të tjerë të publikuar në të dhe po ashtu e ndjej veten shumë të nderuar, për katër faqet që ju më keni kushtuar. Me fjalët e mia të thjeshta, unë ju uroj, suksese e po ashtu përgëzoj gjithë shkrimtarët të cilët janë paraqitur në ketë numër, me cilësi të lartë dhe të një niveli të lartë kulturor.

Ju dërgoj urimet e mia më të dashura për arritje të tjera.

Claude Chatron-Colliet

Poete – shkrimtare

Francë, maj 2009

E shqipëroi: Vasil Qesari

Një revistë që rrezaton art, letërsi e kulturë shqiptare, në pesë kontinente...

-Nga Ambasadori i Shqipërisë në Athinë,

Dr. Vili Minarolli-

Pelegrini, revista ku “flasin” krijuesit shqiptar në mbarë botën, mbush pesë vjet, nga ‘lindja” e saj. Për një revistë, letrare artistike, mbarëkombëtare, pesë vjet nuk janë shumë. Ne dhe ata që do të vinë pas nesh do festojnë, 10, 20… e pse jo 100 vjetorin e revistës, por vitet e para do të mbahen mend, sepse do të kujtohet emri i krijuesit dhe botuesit të parë, shkrimtarit Nase Jani, emrat e atyre që shkruan në numrat e parë dhe adresat e tyre të veçanta veç emrit edhe vendi, Kosovë, Prishtinë, Pejë, USA, Londër, Paris, Bordo, Bruksel, Boston, Çikago, Melburn, Buenos Aires, etj, ata që vërtet ishin nismëtarë të këtij bashkimi kulturor. Për një revistë që rrezaton art, letërsi e kulturë shqiptare, në pesë kontinente, pesë vite nuk janë shumë. Shumë është ç’ka ka arritur të bëjë Pelegrini në këto pesë vjet; e prezantoi veten cilësisht dhe profesionalisht, por mbi të gjitha si një shembull i veçantë i Bashkimit (jo lidhjes) të krijuesve shqiptarë në mbarë botën. Në faqet e saj “takojmë” shokë, miq e bashkëpunëtorë, por njohim edhe shumë të tjerë krijues të talentuar e studiues të kulturës kombëtare e botërore. Kjo është arsyeja që i lexojmë Pelegrinit çdo faqe e çdo resht.

Për ne, që i jetuam këtë pesë vjeçar së bashku me Pelegrinin, do të mbahen mend veprimtaritë mbresëlënëse, që e shoqëruan atë në këto vite. Mbrëmjet kur ndaheshin çmimet “Kadmus”, për t’u përcjellë më pas në të gjithë botën, ku jetonin fituesit, mbrëmja kur lindi çmimi “Ali Asllani” si një bashkëpunim i afërt i Klubit “Drita” dhe Ambasadës Shqiptare në Athinë dhe të ftuarit e parë në këto veprimtari.

Por unë nuk do të harroj atë, që me siguri, ata që do të vinë pas nesh edhe mund t’u duket e pabesueshme: Çdo numër i revistës nga këto 13 që u botuan në këtë pesë vjeçar, ka historinë e vet, për “odisenë” e financimit të botimit, ndonëse ai shpërndahet në gjithë botën. Kjo vështirësi tashmë e panjohur nga shumica e atyre që e lexojnë me shumë dëshirë revistën Pelegrin, është pjesë e rëndësishme e historisë të saj pesëvjeçare, me shqetësimin e Nase Janit, deri sa të gjejë “bamirësin” dhe me gëzimin e tij të madh, kur bën gati pakot për t’i shpërndarë në pesë kontinentet. Në këto pesë vjet Pelegrini është rritur si një fëmijë me shumë gëzime e shqetësime së bashku.

Në fund të gjithë mblidhemi dhe urojmë: Happy Birthday ! U bëfsh mbi 100!

Athinë, Maj 2009